• Osnovna načela porodica ukradenih beba
• Republičko javno tužilaštvo - zapisnik sa sastanka održanog 28.5.2003.
• Krivični zakonik SFRJ iz 1951.

KRADJABEBA.ORG, 16.2.2015.

Nakon dugogodišnje borbe da se najpre, kako je od nas zahtevala Vlada Srbije 2002. godine, dokaže osnovanost tvrdnji da su nam bebe iz porodilišta ukradene, mi, porodice otetih, ukradenih, odnosno kidnapovanih beba, uvučeni smo u sve veće i veće političke igre i obmane pre, tokom i posle odluke Anketnog odbora Narodne skupštine Republike Srbije iz 2006.g. čije je bespotrebno pokretanje od nas od početka zahtevano, kako bi se naši slučajevi zataškali, naša usta zatvorila, a javnost umirila. Kako bismo sprečili legalizaciju trgovine našim i svim bebama koje će se tek roditi u Srbiji, a koja nam se nameće od strane Saveta Evrope i prema presudi tzv. Evropskog suda za ljudska prava u Strazburu iz 2013. godine, stranih i međunarodnih organizacija, nevladinog sektora, kao i političkih, pravnih, medicinskih i drugih krugova u Srbiji, čime se, posebno naglašavamo, izbegava nadležnost i urušavaju stvarne kompetencije regularnih organa države Srbije, iznosimo u javnost ova

OSNOVNA NAČELA
PORODICA UKRADENIH BEBA

za otkrivanje gde se nalaze naša oteta deca,
pošto ih među mrtvima nema

Zahtevamo od svih organa Republike Srbije:

1. otklanjanje političke blokade svih institucija, uključujući i zdravstvene ustanove, matične i pogrebne službe, sve zloglasne centre za socijalni rad, sve arhive, kako bi svi roditelji mogli da dođu do kompletne dokumentacije o porođajima i svojoj deci bez takozvanih "poverenika", "zaštitnika" i sličnih bespotrebnih i nametnutih posrednika;

2. hitnu istragu svih naših slučajeva i njihovo procesuiranje bez mešanja stranih i međunarodnih institucija i sudova, po postojećem Ustavu i zakonima Republike Srbije, pravno ih pravilno tretirajući kao trajna krivična dela, odnosno kao krivična dela koja ne zastarevaju;

3. procesuiranje svih slučajeva pod punom krivičnom odgovornošću svih učesnika i saučesnika u trgovini bebama i pokušajima prikrivanja počinjenih krivičnih dela na svim nivoima od dana kada je zločin počinjen do dana okončanja sudskih procesa;

4. procesuiranje svih odgovornih lica koja su blokirala institucije, propagirala zastarelost, oglušivala se o zahteve roditelja, opstruirala pravosudne i istražne organe i odugovlačila rešavanje naših slučajeva od izbijanja afere i pojedinačnih potraga do dana izricanja presuda po tim pitanjima, što je za posledice imalo smrtne ishode pojedinih roditelja, duševni bol i pogoršanje zdravstvog stanja svih članova porodica, odnosno žrtava afere krađa beba;

5. hitno privođenje i određivanje pritvora tokom istraga svim osumnjičenim licima u svim pojedinačnim slučajevima, kako bi se što pre sagledala celokupna struktura organizovanog lanca trgovine bebama;

6. ubrzavanje sudskih postupaka izdavanjem posebnih propisa zbog problema pogoršanja zdravstvenog stanja i sve većeg broja smrtnih slučajeva kako žrtava, tako i počinilaca; svako dalje odugovlačenja tretirati kao teško krivično delo protiv čovečnosti;

7. da jednaka prava u istražnim i sudskim radnjama uživaju svi članovi porodica žrtava, jer će se po potrebi uključivati mlađi i vitalniji članovi porodica kako bi se smanjio pritisak na roditelje, već prema dogovoru unutar samih porodica, da bi u svakom trenutku svaka porodica imala najmanje jednog člana koji će aktivno pratiti njihov slučaj;

8. da se zbog manipulacija sa institucijom "zaštićenog svedoka", "svedoka saradnika" i sličnih pravnih odrednica novijeg datuma kojima se osumnjičeni oslobađaju krivične odgovornosti, ona u potpunosti izuzme iz procesa rešavanja naših slučajeva; otkloniti svaku mogućnost oslobađanja od krivičnog gonjenja svih osumnjičenih za krivična dela vezana za otmicu beba;

9. odbacivanje biometrije i DNK metoda kao potpuno nepouzdanih pseudo-naučnih eugenetičkih principa za identifikaciju i u kontekstu DNK dokazivanja srodstva zasnovanog na pretpostavci postojanja gena, te povratak vođenju istražnih i sudskih radnji isključivo validnim i proverenim klasičnim kriminalističkim metodama; provere identiteta pronađene dece istražnim radnjama vođenim na taj način vršiti samo na osnovu krvnih grupa, vodeći računa i na odstupanja u tom pogledu; sa DNK se može doći samo do pogrešne dece i tako razoriti životi čitavih porodica, nevinih porodica; pojedinačnim zahtevima porodice mogu tražiti da rade DNK analizu kao dodatnu proveru, ali ona ne sme biti obavezujuća za sve;

10. formiranje stalnog specijalnog odeljenja i jedinice MUP-a, sačinjene i od kadrova iz BIA i ostalih nadležnih bezbednosnih službi Republike Srbije, radi prikupljanja podataka za sve dosadašnje slučajeve i umrežavanja istih, brzog reagovanja i efikasnih istražnih i proceduralnih radnji, radi gonjenja počinilaca pri svakoj novoj pojavi otmice, kao i obavljanja svih potrebnih istražnih radnji za otkrivanje i sprečavanje rada celokupnog kriminalnog lanca trgovine bebama u Srbiji;

11. hitno formiranje nadzornog tela sastavljenog od najmanje 15 članova, koje će imati najšira moguća ovlašćenja nad svim državnim organima i po potrebi dopunjavati rad tužilaštva, policije, BIA-e, odnosno gore pomenutog specijalnog odeljenja, u cilju otkrivanja organizacione strukture, načina delovanja i svih počinilaca u organizovanom kriminalnom lancu trgovine bebama u Srbiji, a kada je potrebno i izvan zemlje; kako državne institucije i njeni zaposleni čine deo ovog ogranizovanog kriminala, oni ne mogu biti članovi tog tela već bi sastav tog tela činili isključivo članovi porodica; niko ne zna više o našim slučajevima od nas samih, a počiniocima ili službenicima u optuženom državnom aparatu, kao i trećoj strani, ne može se poklanjati poverenje, te je stoga jedini način da se zadovolji pravda formiranje predloženog nadzornog tela najširih mogućih ovlašćenja koje bi bilo sačinjeno od članova porodica koje su žrtve afere krađe beba; nadzorno telo bi činilo 5 stalnih članova porodica iz Beograda, dok bi preostali stalni članovi nadzornog tela bili iz 10 drugih gradova sa najvećim brojem slučajeva; prilikom obrade podataka iz drugih gradova, u rad nadzornog tela bi se prema njegovoj odluci uključivali privremeni članovi iz preostalih gradova; rad nadzornog tela mogu pratiti državni službenici samo u svojstvu posmatrača; specijalno odeljenje i jedinica MUP-a bili bi podređeni ovom nadzornom telu;

12. da se tako formiranom nadzornom telu obezbedi pravna i sva druga stručna pomoć prema njihovom izboru kadrova, kao i da se njima i njihovim porodicama osigura bezbednost tokom čitavog trajanja postupaka;

13. da se nadzornom telu u saradnji sa gore spomenutim specijalnim odeljenjem MUP-a, BIA-om i ostalim bezbednosnim službama omogući nesmetan prisup svim državnim i tajnim arhivama i višestrukim evidencijama, kao i njihovo nesmetano korišćenje prilikom rešavanja svih naših slučajeva;

14. da se istražnim i drugim radnjama obuhvate sva deca koja traže svoje roditelje i da se posebna pažnja posveti pribavljanju njihovih podataka, kao i sve dece iz inostranstva koja bi mogla biti predmet ovdašnje trgovine bebama; sve podatke o deci koja traže svoje roditelje staviti na raspolaganje posebnom petočlanom timu sačinjenom od članova naših porodica i/ili te dece, koji će sarađivati sa nadzornim telom, biti njemu podređen i čiji će članovi i njihove porodice uživati zaštitu kakvu i porodice članova nadzornog tela;

15. da sistematski u slučajevima pronalaska dece gore pomenutim načinima klasične kriminalističke istrage, sa decom i roditeljima ne dolaze u kontakt ni psiholozi, ni psihijatri, ni ostali zdravstveni radnici i drugi službenici, osim na osnovu samoinicijativnog pisanog zahteva samih žrtava za svoje pojedinačne slučajeve;

16. da za potrebe komunikacije sa pronađenom decom, u svakom pojedinačnom slučaju ili za više sličnih slučajeva navedeno nadzorno telo odredi tročlani tim sačinjen od žrtava afere krađe beba, koji će posredovati ili obavljati potrebne kontakte između stvarnih srodnika;

17. da se odmah prestane sa svakom daljom zloupotrebom afere i žrtava krađe beba za propagiranje i uvođenje sistemskih represivnih mera u zdravstvene i druge ustanove kao što su video i elektronski nadzori, uzimanje biometrijskih podataka, uzoraka i formiranja DNK registra, čipovanje i tagovanje beba i sl., pod izgovorom sprečavanja novih otmica; po okončanju svih postupaka i na osnovu svih saznanja tokom istražnih i drugih radnji, nadzorno telo će dati svoje predloge na osnovu stečenog iskustva kao pomoć državi ne bi li se sprečila svaka dalja trgovina novorođenima;

18. da se odmah obezbedi stalno, odnosno svakodnevno, nepristrasno izveštavanje građana u elektronskim i drugim medijima o aferi krađe beba i procesima rešavanja naših slučajeva;

19. da svi slučajevi ostanu otvoreni i međusobno povezani sve dok ne budu i oni u potpunosti razrešeni;

20. da ovakvo telo u budućnosti bude sazivano po istom ovom principu i sa istim ovlašćenjima pri svakoj sledećoj mogućoj otmici dece, a sastav će odabrati porodice žrtava koje su već prošle kroz to iskustvo, odnosno njihovi potomci.

Ovo su osnovna načela borbe bez kojih smatramo da se neće postići pravedno razrešenje svih slučajeva krađe beba, kao i sprečavanje novih otmica novorođenčadi, te stoga apelujemo na sve činioce u državi Srbiji da sve iz navedenih zahteva omoguće našim porodicama odmah. Svako odbijanje i odlaganje ispunjenja ovih naših zahteva smatraćemo opstrukcijom nadležnih i odgovornih lica i dodatnim pokušajima prikrivanja krivičnih dela i saučešća u zločinu, koji će se kad tad naći na spisku za krivično gonjenje.

11. februar 2015. godine

                                                         Grupe porodica ukradenih beba iz Srbije
                                                         okupljene oko sajta kradjabeba.org
                                                         iz Beograda, Novog Sada, Bačke Palanke...

Autor teksta: B. Dedić, idejni tvorac i sa pok. majkom Ljiljanom Dedić Jovanović, prvom ljudskom žrtvom ove afere, osnivač novembra 2002.g. originalne "Beogradske grupe roditelja iz afere krađe beba"

info@kradjabeba.org

Objavljeno na kradjabeba.org